Elâ gözlü yâre gönül verince,
Kiprikler ýslandý gözüm AÐLIYOR
Kamerada gül yüzünü görünce,
Yüreðim tutuþtu, özüm AÐLIYOR
Çok sürmedi oðlu kýzý darýldý,
Yürek hasretiyle her’gün yarýldý.
Baðýmý sam vurdu dalým kýrýldý,
Salkýmým kurudu üzüm AÐLIYOR
Bir göz ucu ile sinemi yaktý
Çok sevince benden erkenden býktý
Bütün heveslerim kökünden yýktý
Duman göðe çýktý,közüm AÐLIYOR
Boynum büküp yine vurdum sineye
Göç eyliyor bütün kuþlar güneye
Bu kaderim belki döner seneye
Mevsimler hüzünlü aylar AÐLIYOR
Az çekmedim hasretini nazýný
Zehir etti bana bahar yazýmý
Hüzünle çalarým gönül sazýmý
Sazým’da inleyen teller AÐLIYOR
DURAK’ým der dert bürüdü özlerim,
Dolaþýr dillerim bitti sözlerim
Kederim’den tutmaz oldu dizlerim.
Þiir isyan etti hecem AÐLIYOR
Durak YÝÐÝT
Gönüllerin Þairi
KOCAELÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.