Sakladým gözyaþýmý, günler aylar boyunca Gördüðüm bu rüyalar, gerçek oluyor demek. Sen de üzülme diye, sana anlatamadým Aþkýmýza biçilen, süre doluyor demek.
Son defa buluþup da elveda ediyorduk, Aþkýmýzý bitirip ayrýlýp gidiyorduk, Bahþedilen sevgiyi kadere ödüyorduk, Gönülde açýlan gül artýk soluyor demek.
Bu ayrýlýk deðilde sensizlik can acýsý, Geçmez sevgilim geçmez bu yaranýn sancýsý, Þimdi ben o gözlerin bahtsýzý yabancýsý, Vedadan nasibini gönlüm alýyor demek.
Kirpiklerim süzülen gözyaþý sellerinde, Yüreðim fýrtýnanýn donduran yellerinde, Bizi bizden ayýran kör talih ellerinde, Ayrýlýðýn tiz çaný vurup çalýyor demek.
Dudaklarým kurudu açýlmýyor açýlmaz, Yýldýzlardan üstüme bir tek ümit saçýlmaz, Diyorsun ki; sevgilim bu vedadan kaçýlmaz, Gözlerim karanlýða girip dalýyor demek.
Bu dünyayý baþýma terkedip de yýkarsýn, Ayrýlýk ateþiyle yüreðimi yakarsýn, Hiç umut yokmuþ gibi niye öyle bakarsýn, Sana muhtaç ellerim sensiz kalýyor demek.
Þair:Ýsmail Kurt 09.09.2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
Bandırmalı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.