İSLİ YOSMA

Karanlýk bir hayatýn kucaðýnda,
hoplayan bir yosmayým.
Gecelerin göðsünden emip,
çiçeksiz bedenimi büyüten
Tenimi,
tenlerin zevki altýnda ezerken birileri
Duyurmadýlar yaðmurun ezgisini,
þehvetlerinin sesinden.
Gerçekleþtiremediðim
hayalleri fýsýldarken ,
penceremin kenarýnda,
Ay ýþýðý yüzüme bakar,
pusla kaplanýr,dinlerdi beni acýyla
Gözyaþlarýmý toplayýp ,
saklardý yýldýzlar arkalarýnda.
Açamazdýlar aðýzlarýný,
atasý gelirdi kendilerini aþaðýya
Kolay mýydý ,
yapýþkan ihtiraslar altýnda ezilmek ?
Solgun ruhu dansettirememek ,
kuðularýn arasýnda.
Koyu, loþ sokaklardan,
gecenin ucu görünürken,
Pervaz gibi çevreleyenlere,
kolay mý bedenini vermek ?
Oysa Tanrý ,
saydam bir cam gibi yaratmýþtý beni
Kirli ellerin kirlettiði,
isli bir yosmayým þimdi.
Bu hep böyle mi gidecek,
serencamý yenilmek mi acýlara?
Azrail son noktayý koymadan,
yeniden parlar mýyým acaba?
Yoksa kirli bedenim sahnelenir,
zevklerin iðrenç oyunlarýnda
Umarým bir gün temiz bir yürek,
Beni bu bok çukurundan ,
çekip götürecek….þaire arzu günal/8.9.2012 23:47

Sosyal Medyada Paylaşın: