CABUK GEL CANIM
Aya günese yildizlara akan suya seni sordum
kizgin toraklara kara bulutlara yagmurlara
Ötüsen turnalara kara karincalara seni sordum
Bülbüllere yerdeki güllere aradim seni sordum
Kirlarda cicekler asti güller bülbüller kavustu
Bütün ayrilanlar hepten geldi bir bir kavustu
Sende cabuk gel sevdigim bir tanem cabuk
Sehirlere sokaklara issiz daglara taslara seni
Sordum mecnun misali seni arayip durdum
Asik kusbas hasretinle aglattin gurbet ellerinde
Döngel sevdigim döngel nedir gamin nedir sana
Engel sevdanla hasretinle aklar düstü basima
Daglar taslar dayanmiyor kusbasin bu askina
Acmadan güllerim sümbüllerim soldu gönül
Bagim viran oldu benzim hemen sarardi soldu
Cabuk gel hayatim sevdigim birtanaem cabuk
Bu asikligi derdi mevlam bana cekdiye verdi
Asik kusbas muradina ermedi benim sevgilim
Daha gelmedi erisin yüksek daglarin kari erisin
Bütün sevenler sevdigine yürüsün ahile vah ile
Gecti gencligimin azrail gelip kapimi
Calmadan gel durmadan canimin canani
Ay karanlik can evimden vurdular beni
Sen gelmeden ben öldüm mezara koydular beni
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.