EMİN ADIMLARLA

Çocukluðumdan itibaren
Herkes beni çaðýrdý kendisine

Gel bana
Gel bize insan ol diye

Annem babam
Ýnsanlýðý öðretti bana kendince

Okulumda öðretmenlerim
Çevremde büyüklerim
Her biri insanlýktý kendince

Ortak fikirleriydi herkesin
Ýnsan önce insan olmalý diye

Ama herkes istedi
Ýnsan olmayý hep kendince

Býrakmadýlar beni
Kendimle özgürlük içinde

Yanlýþlar / çeliþkiler gördüm
Ben bütün öðrendiklerimde

Hemen herkes ayný fikirde
Düzelmeye gelince
Kimse yok orta yerde

Yanlýþlar / çeliþkiler
Sürüyor yaþam içinde

Herkes þikâyet içinde
Düzeltmelerini bekliyor
Baþkalarýný kendinden önce

Atalarým kýlýf biçiyor bana
Tarihim çaðýrýyor kahramanlýðýna
Yasalar beni baðlýyor insanlýða
Siyasilerin tüm tutarsýzlýklarýna
Dayatýlan bencil dogmalarla
Bir figür, bir robot þablonunda

Düþünebilmek kendimce
Ýnsan olabilmek kendimce
Kullara kul olmaktan ötede

Sapýk, dinsiz, anarþist sayýlýrken
Ýnsanlýk adýna insan sayýlmazken

Ýþgüzarlýklar, dayatmalar içinde
Pazarlýklar, tutarsýz insanlýk peþinde

Beni benden ötelerde
Benliðe çaðýran bencilliklere

Ben gitmiyorum

Aklýmý, duygularýmý, kalbimi
Kendimle barýþýk tüm benliðimi

Ben, sadece Allah’a veriyorum
Allah’tan baþka çaðýranlarý duymuyorum
Allah’tan baþka çaðýranlara gitmiyorum

Sadece Allah’ým beni
Beni, bana çaðýrýyor “kendin ol diye”
“kullara kul olma, insanca insan ol diye”

Baþkalarý çaðýrýyor beni kendine
Baþkalarý çaðýrýyor beni kendilerine

Kahramanlarýna, tarihlerine köle diye
Yasalarýna, düþüncelerine özgürlük diye

Alýyorlar beni özgürlük adýna kendilerine köle
Vermiyorlar, aklýmý, inancýmý, düþüncelerimi kendime

Sadece Allah’ým bana sesleniyor
Ey insan “seni yarattým varlýklardan üstünsün” diye

Akýl et, düþün, insan ol hayatta düzgünce
Onurunla, kimliðinle, kendince, özgürce
Sevgiyle, saygýyla, paylaþýmlar içinde

Ve ben artýk gitmiyorum
Beni kendine, kendilerine çaðýranlara

Yürüyorum emin adýmlarla
Kendime, yaratýlýþýn özgürlüðü içinde
Yaratýlýþýn, yaratýlýþýmýn bütün gerçekleriyle

18.11.2008 – Ýzmir
Sosyal Medyada Paylaşın: