VUSLAT AYRILIKTAN HEDİYE

mönüler kalabalýk...i mgeler kýsýr,

cümleler eciþ bücüþ,harfler cüce,

kelimlerse af diliyor...kurulan harflere tümce...

kapýlar kiltli,perdeleri çekti insanlýk,

çekildi el ayak...bir baþýmýza kalakaldýk./


hayrýna kalanlar gecede,bir lügat düþ’’ürdüler karanlýða...

sadece yürekçe bilenler hisseti aldý payýný...

en kalbi dokunuþlarda ipeksi bir örtü gibi aldý üstüne sevgi

yorganýný.//


bir þarký mýrýldandý...

yüreðinden dala düþtüm;ruhun bile duymadý!
...

dostlar hep zor zamanlarda gelir demi?

ya yar’’dan düþecekken,ya gözünden damla akacakken./

ya tam donacakken...ya yancakken...ya sönecekken...

lakin son anda...takatýn kalmadýðýnda...çekip gidecekken...

elinden deðil!yüreðinden tutmak için...teninden deðil yüreðinden

öpmek için.///

vuslata çeyrek kala...


anla asýrýn dansýnda...

hasret kavuþmanýn telaþýnda...

vuslat hasret ateþinde...


geceyi yeniledim...düþleri ýslattým yaðmurlarda...

gökkuþaðýnýn altýndan geçirdim hüzünlerimi...

aþký býraktým, suretten sakýnýp asýla varanlarda...

acýlarýmla uykuya daldým...unuttum eza veren dünlerimi...

istikametim...itikafýnda tefekkürle odlarda yananlarda...


varlýksýn lakin yoksun./

yokluðuna alýþamadým...

varlýðýna ulaþamadým...

zor yalnýzlýkta zor...kimsesizlikte./

hasret ayriliktan hediye.

Sensizlik sessizce ölum...

Vuslat kavusmaktan öteye...

Senle olmak dirilmektir Gülüm...

ynsbypnr_
Sosyal Medyada Paylaşın: