Yüreğim Yağmur Evi Gökyüzüne Göm Beni

Vakit gece yarýsý, uykularým kaçýyor
Gökyüzü perdesini, efkârýmla açýyor

Müebbet mahkumuyum, suçum seni çok sevmek
Boþa gitti insafsýz, aþka dair her emek

Çekinme aðlat beni, yüreðim yaðmur evi
Cayýr cayýr yaksan da, dokunmaz aþk alevi

Yýllar önce taþýndým, ýzdýrap sokaðýna
Düþlerimi toplayýp, sattým hüzün daðýna

Bana ister berduþ de, ister deli dilenci
Döktüðüm her damla yaþ, aþk için birer inci

Gülmeyi yasakladým, kanayan dudaðýma
Dikenli teller ördüm, her gün gönül baðýma

Dertler benim deðil mi, hiçbirine karýþma
Yüreðimde kal yeter, zûlm sýnýrýný aþma

Gülleri benden sorma, ilkbaharý unuttum
Güneþi sonbaharýn, gözlerinde uyuttum

Kaç uçurum aðzýnda, intihar etti sesim
Kaç sancýlý geceden, firar etti nefesim

Sen nerden bileceksin paramparça uykuyu
Gözlerimden doldurup içtiðim tuzlu suyu

Yüreðim yaðmur evi, istediðin kadar kal
Ýstersen çek vur beni, gözyaþlarýmý sen al

Ýstersen bin kez öldür, ecelim bilmem seni
Sonra bir buluta sar, gökyüzüne göm beni

Gözyaþýma iyi bak, haketmeyene verme
Aþkým sana emanet, sakýn günaha serme

Son defa mektup yazdým, kül koydum arasýna
Belki açýp okursun ben yokken ara sýra.

Nurcan TALAY
08.09.2012
Saat:00:40

Þiirimi günün þiiri olarak seçen Edebiyat Defteri’nin deðerli kurul üyelerine ve okuyan, yorumlayan deðerli þiir severlere teþekkür ediyorum. Selam ile.
Sosyal Medyada Paylaşın: