Karanlýk çökünce gözlerime, Bir mýzrak atarým ; Gözlerimin göremeyeceði kadar uzaða...
Acý damlayýnca bedenime, Gözyaþlarýmý içime çekerim ; Gün yüzüme çýkamayacak kadar derinliðe....
Karanlýðýn zifiri, Acýnýn dirhemi, Sardýysa seni mutsuzluðun zinciri, Görmeyeceksin, Duymayacaksýn, Olup biteni....
Maskeler düþmüþ, insanlar çözülmüþ Dillere dolanan, Kelimeler boþalmýþ, Öyle ki caným yanmýþ, Öyle ki boðulmuþum, Acýyý karanlýða baðlayýp, Bu yolda hep kaybolmuþum.... Sosyal Medyada Paylaşın:
burcubayraklı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.