SEN'MİYDİN...
Sen’miydin,
Gönlümü hem tarumar edip,
Hem kapýsýný ardýna kadar açýk býrakýp giden,
Ýçinde ne var ne yoksa yerle bir eden...
Sen’miydin,
Yüreðimin azýlý hýrsýzý,
Mirasýnmýydý dinmek bilmeyen bu daimi sýzý,
Sahip olduðum dertlerin en amansýzý...
Sen’miydin,
Kovaladýkça içimde taht kuran canavar,
Yaz kýþ demeden baþýma yaðan o kar,
Yüreðimde korlanan har...
Sen’miydin,
Yüzüme gülüp,beni kendine baðlayan,
Her iþvesiyle baðrýmý derinden daðlayan,
Terkederken ardýna bile bakmayan...
Sen’miydin,
Beni bana unutturan,
Hasretiyle bahtýma karalarý baðlatan,
Bayram seyran nedir bilmeden aðlatan...
Sen’miydin,
Karabasan misali gögsüme inen,
Gözümden gönlümden herkesleri silen,
Bir derdime binbir dert ekleyen...
Saysam bitmez bana çilen,
Anlatsam anlamaz yüreðin sevgiden,
Çek pençelerini artýk acilen üzerimden ,
Bu gönlüm usandý vefasýz sevginden...
ÇÝMDÝK 07.09.2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.