ANLAMIYORUM.

Anlamýyorum!
Çok þey mi istiyorum ben,
Evrenin vitrininden?
Köþk mü istiyorum?
“Süzülerek raks edeyim ”diye,
Paþanýn hareminden?
Arap atý mý istiyorum?
“Gümüþ eyerde geçeyim ”diye,
Feleðin çemberinden?
Anlamýyorum!
Kendimi neden ait hissetmiyorum bilindik deðerlere?
Aamaaannn!
Bu düzene ait deðilim ben kabul.
Uygun bir yer var mý, bana göre, bana hazýr?
Ara bul!

Bir dað baþý istiyorum, dizlerinin ferine güvenenlerin çýkabildiði.
Altý ayý kýþ, zirvede, yüreðinin ateþiyle ýsýnacak.
Bir yoldaþ.
Ýþte o zaman ben,
Kök bitkiyle doyacak,
Sulu sepken yaðmurla kanacaðým.
Kertenkelenin kuyruðunu yastýk,
Soðanýn cücüðünü katýk, yapacaðým.
Sivrisineklerin sesine anlam yükleyip, mutluluk üstüne.
Kevenin dikenine sýrtýmý yaslayabilirim þeksiz, þüphesiz.
Kartalýn hançer bakýþlarýna, gerebilirim göðsümü, endiþesiz.
Amaa!
Aslaaa!

Kuþ beynine emanet etmem geleceðimi hiç kimsenin.
Narsist idlerin kýsýr çekiþmelerine alet etmem özgür ruhumu.
Þeytana satýlmýþ yüreklerde konaklamam bir saniye bile.
Veeee!

Ölümün kýyýsýnda,
Sevgili’nin muhteþem büyüsüne terk ederim kendimi umarsýzca.
Yaþamaktan sa, el-etek öperek, hayâsýzca.


Sosyal Medyada Paylaşın: