eþkiya midem ruhuma hapiste þamar atýyordu iki daðýn arasýndaydý gözlerim nehir gibi akýyordu vede hep gece gündüzüm hiç doðmadý bekleme beni yok benim düyada inan güleceðim sen gülmene eðlenmene bak beni boþ ver
yazýlmýþ arnýma kaderim fakir diye dikilmiþ felek elbisem kahýr diye iþlenmiþ üstüne beyaz bir kefen ile bekleme beni sen gülmene eðlenmene bak beni boþ ver
irfan KÖKTEN
Sosyal Medyada Paylaşın:
GÖKKUŞAĞI55 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.