- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
Sen... sen hiç canlý cenaze, gördünmü be ceylan gözlüm
Can boðazýna geldimi, nefesin týkanýp da çaresiz kaldýnmý
Az öteden uzaktan da olsa, sana selam dedimi O acý ölüm
Iyiliklerle kötülük, günahýmla tüm sevabým, önümde þimdi
Bir onlar bana bakýyor, bir ben onlara her biri bölüm bölüm.
Sen... sen hiç oysa umutlarýný tükettin mi, be ceylan gözlüm
Tam kazandým, galibim derken, kaybetmeyi, yenilgiyi tatdýnmý
Birden bunalýp gözler karardý, ümüðüne çöreklendimi düðüm
Yoook yok ben bilirim þimdi, yinede az çok nede olsa kendimi
Biliyorum gülüüüm, bu benim þu an yaþadýðým, en zor günüm.
Sen... sen hiç ömründe bir kez, açlýðý tatdýnmý be ceylan gözlüm
Ne kadar acýksanda bile, bogazýndan geçmez bir ekmeðin kýrýntýsý
oysa yumruklarken kuru soðaný, kimbilir, neleri istemekde gönlüm
Unutma bu açlýk midede deðil gülüm, aslýnda yüreðin sevda açlýðý
Hasret özlem sevgi, sevda açlýðý ve acýlarýyla, tükeniyor þu ömrüm.
Sen... sen hiç, O güzel diyarlarda, bulundunmu, be ceylan gözlüm
Kaþýk nöbeti edip, yudumlayýp, güðümdeki sularý öylece paylaþtýnmý
Acaba bilmem yavan, katýksýz sofraya oturup, oldumu böyle öðünün
Acýlarla bir bir kývrýndýnmý, inadýna aþklar, inadýna sevdalar yaþadýnmý
Dertlerle kederi, bütün çileleri, hüzün hüsranlarýda paylaþtýmý O gönlün.
Sen... sen hiç, o eþi benzeri olmayan, anadolu oldunmu be ceylan gözlüm
Barak bozlaklarla, O güzelim hoyratlarý, severek bir kez olsun dinledinmi
Daiminin ne aðlarsýný, gönül dagý ile yavuzelinde türküsü, oldumu sözün
Manda yuva yaparmý söðüt dalýna, huma kuþu damlarýna bilmem uðrarmý
Senin hiç O olanca güzelliklere de, acep takýlý kaldýmý, oysa ceylan gözün.
CEYLAN GÖZLÜM, gün ve gün tüketiyor hayat, her an yaklaþýyor ölüm!
. . . . . . . . . . . .Yaklaþýyor. . . Yaklaþýyor Ölüm. . . ! ! !
__________ GURBETTEN BiR C A N - GiZEMLiKARTAL ____________
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.