BABAM
BABAM
Bir ulu çýnardýn,vakarla duran,
Yetim sevindiren,yaralar saran.
Garibin,mazlumun halini soran;
Kimse senden incinmedi nur babam.
Kale bedenliydin,selvi boyluydun,
Tevazu sahibi,asil soyluydun.
Kötülük sevmeyen,melek huyluydun;
Musa ile yolun olsun Tûr babam.
Dilin Besmeley di, ilmin Kur-an dý,
Sevgide rehberin Veysel Garân di.
Sabýr Arkadaþýn Eyyup yaren di;
Ýnþallah Kevser de yüzün yur babam.
Göstermezdin amma candan severdin,
Ayaðýma diken batsa inlerdin.
Kýyamete kadar dolmazki yerin;
Mertebene ulaþmak mý sur babam.
Duacýmdýn ben kapýdan çýkarken,
Þemsiye olurdun yaðmur yaðarken.
Bana neydi dünya sen baþýmdayken;
Yokluðuna alýþmak mý zor babam.
Bir rüyama gelsen öpsem elini,
Koklasam zülfünün bir tek telini.
Öyle özledimki nur cemalini;
Hasretin içimde yanan kôr babam.
Baþýn kaldýr hele bir dünyaya bak,
Ayaklar baþ oldu,baþlarda ayak.
Zengin olmuþ bana gülüyor hodak;
Ýþte bunlar Etem-i ye kor babam.
Ýbrahim Etem EKÝNCÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
ibrahim etem ekinci Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.