İnsan Düşünce

Efkarým daðdan büyük baþýmda kara bulut
Yaz gününde kalbime yaðdý durdu kar bugün
Nasýlda dili vardý dedi ki ’beni unut’
Dilim tutuldu sanki koca dünya dar bugün


Bizi baðlayan halat anladým ki çok ince
Kaç kez kopup durmuþtur kimbilir daha önce
Ýlk dizleri acýrmýþ insan yere düþünce
Benimse sol yanýmda dinmez acý var bugün


Yaþanan koca bir aþk elvedaya sýðýyor
Gözümden yaþ düþtükçe yanaklarým soðuyor
Aman Allah’ým kalpte nasýl yaðmur yaðýyor
Görmüyorum önümü bu gözlerim kör bugün


Neyi var neyi yoksa hepsini tarttý gitti
Mutluluk resmimizi eliyle yýrttý gitti
Gönül evimde birden yangýn çýkarttý gitti
Sönmedi sönmeyecek içimde ki kor bugün


Kapýda ki masaya anahtarý býraktý
Geriye döndü birden gözleri bomboþ baktý
Tanýnmaz hale geldi yüzüne maske taktý
Yabancý artýk bana çok sevdiðim yar bugün


azaptar
Sosyal Medyada Paylaşın: