þehir karanlýk evlerin ýþýklar sönmüþ
her adým ayrýlýk her köþe baþýnda yalnýzlýk
bu kentin silüetinden
bir seni bir de ben düþtük
sen kalabalýða
ben ýssýzlýða karýþtýk adým adým...
ve biten aþklar
hiçler mezarlýðýna dik gömülür
bundan sonrasý bilinmeyene yolculuk...
iki beden arasý bir ten
iki yürek arasý bir damla kan
iki dudak arasý bir öpüþ
iki göz arasý bir bakýþ
mesafesinde yaklaþýk
sonrasý
sonsuzluk...
sevmiyorum artýk bu þehri
her köþesine saçýlmýþ anýlara inat
inkarým sen olacaksýn küfrüm sen
kafirin sol yanýmda kanayan yüreðim
ve ben...
ah bu þarkýlar
her birinde bir baþka aný canlanýr...
o kahrolasý þiirler
her mýsrasýndan sen çýkan þiirler...
bir kurþuna iki ölüm az mý gelir
bendeki senle beraber mi ölünür
bir bedenden iki can nasýl sürgün edilir
gülmek kadar zor mudur
sevmek kadar kolay mý ölünür
öl deyince nasýl ölünür þair nasýl ölünür...
Hasan ODABAÞI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.