SEN HEP O AŞK MEVSİMİ
SEN HEP O AÞK MEVSÝMÝ
Sen hep o aþk mevsimi, ilkbahar kadar taze
Edalarý ölümsüz, sevdalarý gülpençe
Bu gönül yanýðýna týlsýmlý bir yelpaze
Vuslatýn müjdesini fýsýldar hece hece.
Kum zambaðý gülüþün; baðrýmda açan ateþ
Kor alevi bakýþýn; gökteki ayla güneþ
Sevdaya kozalaþan; öteki yarýma eþ
Zamanýn gergefinde oyamsýn ince ince.
O efsunkâr gözlerin; ömrüme günebakan
Çöle can veren anlam, her zemheride yakan
Yedi iklim, beþ mevsim gönül gülþeni kokan
Dördüncü cemre gibi kalbime düþtün gülce.
Hoþ bir deniz meltemi, köpük köpük sökünün
Afrodit güzelliði, varoluþluk gün be gün
Adonis vurgunluðu, taçlanmada dal sürgün
Þimdi bahar zamaný; seviþelim gün gece.
Efsanevi âþýklar antik düþlerden yana
Rum Taþý etrafýnda kulaç atsak yan yana
Aþk Çeþmesi’nden bade yudumlasak can cana
Kum saati aktýkça; þakýmalar bülbülce.
Gözlendiðin yollarda anemonlar peþ peþe
Umut saðanaðýndan pür heyecan, pür neþe
Hüzünlere bir son ver, nokta koy bu gidiþe
Ýki yürek sevdalý… Ýki yürek de Nietzsche.
.GÜLÞEN ÞENDERÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.