Biliyorsun anne
Ben gencecik bir delikanlýydým
Kýna yakacaktýk birlikte ellerime
Baþýný tutacaktým halayýn
Þimdi ellerimde kurumuþ kan lekeleri var anne
Mendil ve kýna yerine
Oysa ne kadar da maharetli derdin ellerime
Kalem tutacaktý parmaklarým,
Olmadý, bulaþtý tetiðe
Hain pusularda dolaþmýþým habersiz
Her saniye, bir adým daha yaklaþmýþým ölüme
Ýnan ölmeyi ben de hiç istemezdim anne
Öldürmek de senin oðluna yakýþmaz bilirsin
Soðuk topraða sarýlmaktan deðil sýkýntým
Bir tek senin kokunu özledim anne
Göz pýnarlarýnýn kurumasýna dayanamam
Dayanamam, aðlama anne…
Bakma þahin çýkýþlarýna kalleþlerin
Bir güvercin yüreðinin çeyreði etmez yürekleri
Maþasýz yaklaþmazlar,
Düþemezler, düþmezler senin gibi ateþe
Kemiksiz dillerine bakma sen anne
Her gün onar onar geliyor arkadaþlarým
En kalleþi ile yüzleþmiþler ölümün
En kolayý gazel okumak, gidenin ardýndan
Giden geri gelir mi, gelemiyorum anne
Beni vuraný vurduklarýný söylediler
Ýnan içim burkuldu anne
Sevinemedim insan olarak
Onun da yavuklusu var mýydý acaba
Þimdi ne haldedir anne
Burasý çok sessiz anne
Ne makineli sesleri, ne hamase nutuklar
Herkes kendi halinde
Paylaþýlamayan bir þey yok bu topraklarda
Bol bol rahmet gönderilir ölülere
Gülümün kokusu tütüyor burnumda
Yüreðinin sesini duyuyorum ölü kulaklarýmla
Kýyamam gamzelerine süzülen gözyaþlarýna
Git benim için sarýl, kokla be anne
Kim tutabilir benim gibi ellerinden
Gül yüzlü gonca gülümün
Belki biraz sen anne
Arada kýr çiçekleri de götür
Bir de mor çizgili tiþörtümü ile tuttuðum takýmýn anahtarlýðýný
Beni koklar gibi koklasýn
Ve sevebildiði kadar saklasýn, kýyamam
Su olup serpilsin acýlarýnýn üstüne.
Tesellidir aslýnda amacým anne
Hangi yitiþ acý düþürmez ki yüreðe
Utanýlasý görenler var hala kardeþliði, barýþý
Þiddet hangi sevgiyi doðurmuþ ki
Dünden bugüne anne
Hani hep denir ya “ateþ düþtüðü yeri yakar” diye
Yanmasýn desem ne çare anne
Ama sen dik dur ne olur, ne olur
Toprak at her gün düþen küllerine
Uykum çok aðýr anne
Kim bilir yazamam belki bir daha
Papucu dama atýldý mý kýnalýnýn
Sarý kýz doðum yaptý mý?
Adýný ne koydunuz anne
Aylardan Eylül deðil mi anne
Hani sözde barýþ ayý
Siz de Barýþ diye çaðýrýn danayý anne
Bizim anlayamadýðýmýzý belki o anlar
Salýver kefin altýndaki çayýra
Zýplasýn, koþsun, oynasýn, doya doya…
Muhtar emmiye selam söyle
Bekçi Hurþit eriklerini helal etsin
Dedim ya Gülüm gülün olsun diye
Sýmsýký sarýlýn ne olur
Barut kokusuz, gerçek sevgiye…
Mübarek ellerinden öperim annem
Caným hala sende
Caným annem…
TOPRAK VE BARIÞ’TAN CEMAL EROÐLU