Gözlerim İstanbul'dur Benim
Ýstanbul’un gözleriyim ben
Hýrçýn ruhumun ötesinde aðlýyor Ýstanbul
Bir vapur kalkýyor Eminönü’nden
Balýk ekmek kokuyor tekneler
Uçsuz bucaksýz gökyüzü,martýlar
Ve huzur veren mavi
Çocuksu bir mutluluk,büyümüþlüðün telaþýyla
Ýçilen sýcak bir çay
Üsküdar iskelesinde
Nazlý bir gelin edasýyla
Karþýmda duruyor Kýzkulesi
Arkamda hasret rüzgarlarý esen Haydarpaþa
Topraðýn buram buram tarih kokuyor
Dikilitaþ’tan Ayasofya’ya
Gözlerimi yumdum
Süleymaniye’de yem atýyorum kuþlara
Gözlerimi açtým
Eyüp Sultan’da ellerim duada
Ortaköy’de alýyorum her zaman en derin nefesimi
Ýçime çekiyorum tüm aþklarýmý
Ýstanbul benim gözlerim
Bazen isyankar Beyoðlu bazense masum Maçka
Aksaray’dan bir dolmuþ yol alýyor bilinmeyen aþklara
Laleli’de yitirilen duygularla
Eline ver diyorum yalnýzlýðýma
Elini ver diyorum köprü altýndaki çocuklara
Çamlýca’daki özgürlüðümle
Sokaklarýn ýþýl ýþýl aydýnlanýyor
Varoþlarýnda ýsýnýyorum
Tarlabaþý’nda küskünlüðüm býrak bende saklý kalsýn
Geceleri gezen bozacýlarýný özlüyorum
Senden ayrý düþmek ne acý
Bir ananýn yavrusunu özlemesi gibi
Kokunu özlüyorum
Umut
Ekmek
Yürek
Azim
Ruhum Ýstanbul
Sema Figen Akdoðan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.