doyumsuz acı anılar

dün akþam eski resimlerime baktým bir bir
anýlar anýlar ki sayfa sayfa
ömrün geçiþine tanýk gibi,
bir eksiklik var sanki içimde
bir acý bir burukluk var yüzümde
sonra aynanýn karþýsýna geçtim
bu benmiyim kendim miyim
bana ait olmayan çizgiler ne öyle
þu yüzümdeki yabancý ifadeler
ya da ne kadarý ben bu yüzdeki ifadenýn
kendim olamamak aynadaki halim
sonra anladým ki ömür sandalina binmiþiz
ve gidiyoruz
ömür geçsede saat dönsede an an
aklýmdasýn hala an gibi
olduðun o an gibi hala
ilk gün gibi mýhlanmýþ can gibi içimde yüzümde
gözümde ilk ifade gibi duru hala gözün gözümde
.
ve sonra
bir ah geçti kalbimden
bir soguk vurdu yüzüme
sanki benim deðilsin yüzüm bu sogukluk ne

ne caným tende ne kalbim yerinde
ikiside yarým ikiside eksik bir halde
yarým yamalýk bir hayat hala
kristalize olmuþ bir aynanýn karþýsýnda
ömür duvarýna çarparak yazýlýyoruz çiziliyoruz
ve özlüyorum seni ve en çokta
kartopu oynadigim soðuk günleri

veysel tetik
Sosyal Medyada Paylaşın: