Ne oldu vatanýma dere tepe her yer kan, Bu milletin ak günü olmayacak ARKADAÞ, Her gün onlarca þehit benim kanýmdýr akan, Benim yurduma düþman dolmayacak ARKADAÞ.
Bir çare bulunmalý terör denen lanete, Ýtler devam edemez böylece ihanete, Nasýl göz yumuyoruz bilinmez cinayete, Böyle giderse gençler kalmayacak ARKADAÞ.
Kurt avýnda itleri sahipleri yayýyor, Kendisi usul, usul bir kenara kayýyor, Ýtler yataða kadar gelip cana kýyýyor, Bizim böyle yüzümüz gülmeyecek ARKADAÞ.
Bu günlerde sükûnet olmamalý olamaz, Þehit kanlarý yerde hiç kalmadý kalamaz, Terörist dalga geçer bizi kimse bulamaz, Ne kadar anlatsan boþ bilmeyecek ARKADAÞ.
Ýzin verdik onlara insan olsunlar diye, Davul zurna çaldýrdýk bizi yolsunlar diye, Gencecik evlatlarý gafil bulsunlar diye, Dað bizim daðýmýzsa gelmeyecek. ARKADAÞ.
Afetliðin o itler gençlerimi vuruyor, Bizim hükümet sessiz öyle sakin duruyor, Baþtakine sorarým þimdi neler kuruyor, Çocuðum senin için ölmeyecek ARKADAÞ.
HAVVA KESKÝN Sosyal Medyada Paylaşın:
havva keskin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.