BİR SOLUK DÜŞ

Bir soluk düþ görürken uykunda,
Rüzgâr saçlarýný yoldu ömrüm.
Gökteki yalnýz yýldýz da, düþerken ufkunda,
Kamburun aðýr sýrtýnda, dizlerinin üzerine çöktün ömrüm…

Daha toy, daha umarsýz, daha zindeydin de,
Bir türkünün buðulu, ýrgalanan sesinde,
Naðmeler kilitlendi, sesinin tellerinde,
Yüreðindeki acemi sevinç ile, çok erken ödeþtin ömrüm…

Kaygýlar talan etti, gençlik çaðýný,
Keder baðýndan, topladýn salkýmlarýný,
Þakladý çýplak sýrtýnda, haksýzlýk kamçýlarý,
Kemendi boynuna takýp, mezarýný kazdýn ömrüm…

Ne bir derdine derman, ne bir anlayýþ,
Biriken heveslerine, kulaklar týkanmýþ,
En güvendiðin daðlara da, kar yaðmýþ,
Bin parçaya bölünüp, tuzla buz oldun ömrüm…

Öfkeli sema gibi, homurdandýn durdun,
Ürküttün kuþlarý, kolun kanadýn yoldun,
Saatleri durdurup, sessizliðine kurdun,
Öyle yýrtýk ki urban, yamalasan da, çýplak kaldýn ömrüm…

Sabret dedim sana , daha çok fýrtýna var,
Hayat acýmasýz, uzadýkça uzuyor yollar,
Gri gecelerin göðsünde, uðuldadýkça rüzgâr,
Tebessüm bol geldi yüzüne, sarktýkça sarktý ömrüm…

Geceleri gündüzleri, karýþtýrdýn birbirine,
Daha yaþayamadan heveslerini, ölümü akýttýn bilincine,
Çið damlalarýný getirip yapýþtýrdýn, kirpiklerine,
Bekleme! Birikmiþ alacaklarýný, alamazsýn ömrüm…

Özünü kim kuruttu ben bilmem,
Koruyamadýn bahtýný, her gün artçý deprem,
Kimselere kalmaz bu dünya, utansýn herkes ettiðinden,
Hayat dediðin nedir ki? Bir nefeslik can kadar ömrüm…
Hatice ÖMRÜM

Sosyal Medyada Paylaşın: