ela gözlüm sevdalým
sevda yorgunu bezgin yüreðim
dað baþlarýnda
çoban ateþi gibi alev alev yanarým
bir avuç kül olurda ardýndan savrulur çeker giderim
tatlý bir tebesüm
gamzelerinin gizemli deltasýnda
yüzünde gülüþ olurum
dudaklarýnýn kýyýsýndan hiçliðime düþer giderim...
ardýnda adým adým gölgen
Soluduðun bir yudum sýcacýk nefesin olurum
son kez ciðerlerine çektiðin
verince
sessiz sedasýz çeker giderim...
unutulmuþluklara sayýp acýmý içime alýrým
kendimi bu kasabanýn
ýssýz viranelerde rüzgar sayar
yanlýzlýkla
sevgili sensizlikle dost olur
hatýralara düþman olurda vedasýz
arkama bakmadan çeker giderim...
ey sevdiðim ah etmem
intizar etmem ne sana nede kadere
dert benim yara benim atarým içime
acýyý bal göz yaþýný yar eylerimde kendime
eski yara sayar küser kendime çeker giderim...
Hasan ODABAÞI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.