Çok sonra anladým Aslýnda hayatýn bir hýrsýz olduðunu Fýrsatýný kollayýp Bizi sürekli soyduðunu.
Önce bir kemik atýyordu önümüze Köpek misali avlanmamýz için Kemiðe bir ip baðlardý Bir ucu hep elinde olurdu Kemiði her yakalamaya çaliþtiðimizda çekerdi kendine.
Bizler yaðlý bir av avlamanýn heyecanýyla Kemik çekildikçe koþardýk peþinden Sonunu düþünmeden.
Yakalanýrdýk sonunda tuzaða Boynumuza bir halka geçirilir Týkýlýrdýk bir süslü kulübeye..
Sonra soygun baþlardý Önce en ince duygularýmýzdan soyutlanýrdýk Özlem Umut Özgürlük Sadece hayallerde kalýrdý.
Bi çare br kukla gibi sallanýrdýk halkanýn ucunda Ne eller bizimdi artýk Ne de ayaklar. Boþ anlamsýz sallanýrdýk.
Yeri gelir olmayan arzularýmýz için dövülür Efendimize hizmet için eðitilirdik Hayat kazandýðý ödüllerle avunur Bizse kaybettiðimiz ümitlerimizle ölürdük.
Ayvazým DENÝZ Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayvazım Deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.