Kim bilir ne tanýmadýðým Erkekler sevmiþtir beni Ýçleri sýzlamýþtýr aþkýmdan Bakýp vahlanmýþlardýr ardýmdan Ah demiþlerdir beklide Ne olurdu öpseydim O kiraz dudaklardan.
Kim bilir evime kaç kez gelmiþtir Ýmzasýz aþk mektuplarý Adýný bilmediðim kimselerden Adýný bilmediðim yerlerden Birileri telefonumu çaldýrýp Sesimi duyup kapatmýþtýr Konuþamamýþlardýr heyecandan.
Yýllar hayallerle geçti Hep en güzel gülü aradým Bahçenin sonuna geldim Artýk bir solmuþ gül bile bulamadým Kimse çalmadý kapýmý Bir arayaným olmadý Ak düþtü saçlarýma Tombullaþtým yaþlandým Gençliðimi aradým.
Bir zamanlar bana hayran olanlar Þimdi bakýp arkamdan Vah vah gençliðinde bir afetti Geçti zaman aldý götürdü güzelliðini Yazýk oldu kimse dokunmadan soldu Dediler beni kahrettiler.
M.N.K.
Sosyal Medyada Paylaşın:
NERİMAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.