KAHHAR ADIN VARDIR HALLET!
Ey Yâ Allah, Ey Halýk’ým, caným darda, eyle medet;
Ýsyâným yok, sâbýrdayým, ondan; Þükür nimet bahþet!
Kullar zâlim, ben âcizim, çepeçevre sardý vahþet;
Sana sundum her hâlimi, Kahhar adýn vardýr hallet!
Acizliðim deðil koldan, hele aslâ üç beþ kuldan;
Þöhret, makam, para, puldan, yürüdüðüm doðru yoldan!
Olsa dâhi urbam çuldan, tasasýný çekmem kýldan!
Kâstým; T’an eden dilden; Kahhar adýn vardýr hallet!
Verdin þükür, bana yeter, torunlara bile artar,
Terâzin, bire bin tartar, t’ancýda perde yýrtar!
Bir dirhem bin ayýp örter, bunlar hayýr iþten fýrtar!
Derd-i dünya hordan kurtar; Kahhar adýn vardýr hallet!
ER’e bühtân hoþ görünür, türlü þekil don bürünür,
Gelir sinsice sürünür, bir þey yokmuþça yürünür!
Hayra git desen erinir, gurur, kibirde farýnýr!
Ne utanýr ne ârýnýr; Kahhar adýn vardýr hallet!
Ozan Ýlo kulun nâdim, Sensin Enis, Sensin Nedim;
Cümle ahvâlimi dedim, tövbe-i Nasûh’la yudum!
Daha dönmem ondan adým, tâhkim eyle, hâya, ud’um,
Bu niyâzým, bu feryâdým; Kahhar adýn vardýr hallet!
13.11.2007/03.15
Sosyal Medyada Paylaşın:
İlhami ERDOĞAN/Ozan İlo Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.