ATEŞİM KÜLDE SAKLI
Sanma gönül bahçemin gülü açýlýr renk renk
Manolyalar, nergisler, karanfiller mis kokar
Yorgun dolunay doðar, gecelerle yapar cenk
Kýrgýn mehtap her gece, yakamozlara bakar
Çið düþer yapraklara, mor menekþeler üþür
Kanaryalar, bülbüller, yas tutar dallar aðlar
Vurgun yerken kaplanlar, akbabalar ötüþür
Yüreklere çöl düþer, mecnunlar kara baðlar
Gözlerine dokunsam, güneþ gölgeme tüner
Cümle âlem önünde; ram olur, divan durur
Yüreðimdeki yangýn, bir buse koysan söner
Göðsümdeki dalgalar, mendireklerde kurur
Durgun bakan gözlerin, sanki elmas sýrçasý
Çizen ne güzel çizmiþ, yok ki baþka benzeri
Desen desen resmetmiþ, Yaradan’ýn fýrçasý
Sevda kurþunu saçar, sanki gözün mavzeri
Mehtaplý bir gecede, aydan aydýndýr yüzün
Düþler tutuþur yanar, her geceye nur yaðar
Sensiz bir kýymeti yok baharýn yazýn güzün
Yokluðunda çýnarlar, çamlar bir yana aðar
Gün doðarken sabaha ram olur huzurunda
Kardan adam dik durur güneþe baþ kaldýrýr
Cenneti gördüðüm an, gözlerinin nurunda
Güneþ ay sermest olur, duygularým çýldýrýr
Temel ATA
Hendek / SAKARYA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.