caným anam çiðerim anam, gençliðin baharýnda vurdular zincire beyni...mi mahkum ettiler benliðimi kýrdýlar gönlümü savurdular boþluða yýktýlar dünyamýzý karattýlar ocaðýmýzý yýktýlar yuvamýzý güvenmem ellere anam bakmam kimselere anam
caným anam güzel anam özledim seni isterse bahcemizde uçmasýn güvercin kelebek masamýzda bulunmasýn bir dilim ekmek toz içinde yaþasakda ben yuvamý özledim anam ben yuvamý özledim anam
eylemen beni þu gamlý dünyada yolum çok uzun benim öyle dertlerim var ki,,,, sökün bileðimden kelepceleri kýrýn zincirlerimi salýn yare gidem varýp anamýn elini öpem açam kollarýmý düþem dizlerine göz damlasýnda boðulam ocaðýnda ölem anam ocaðýnda ölem
irfan kökten
Sosyal Medyada Paylaşın:
GÖKKUŞAĞI55 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.