KAHVEDEKİ ADAM BİLİYOR AMA
Sýrtýmýzý dönemeyeceðimize dost demeyiz!
Göstere göstere aldatýyorlar.
Caný çýksýn destekçi bu koca dünyada,
Bir coniler, bir Yahudiler var…
Destekleri sözde, özde deðil ama.
Bu yaptýklarý yalnýzca göz boyama.
Bunu kahvedeki adam biliyor ama,
“Böyüklerimiz” yiyor ellerinden mama.
Kimseye yaratýldýðý bir ýrk yüzünden;
Bir din yada mezhep yüzünden,
Deðil ki hor gördüðümüzden
Kastedildiðinde canýmýza duramayýz öylece.
Matbaalarý dizgileri ellerinde bulunduranlar,
Malum kutularýnda bizi aptal yerine koyanlar
Utanmadan memlekete kazýk atanlar
Yýllardýr hep ayný hep ayný yalanlar!
Uyanýk sanma kendini yetmiyor bilmen.
Bile bile düþülen tuzak da yakýyor can,
Bir þeyler düþünüp bir þeyler geliþtirmen
Aksi takdirde yine akýyor kan...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.