Diyelim ki beni sevmiyor, özlemiyorsun.
Nerede olduðum bile umrunda deðil diyelim.
Sevmemeli miyim öyleyse seni?
Bakmamalý mýyým yollarýna?
Senli rüyalar içimi sýzlattýðýnda,
Sevinmemeli miyim?
Türlü türlü tarifi var aþkýn...
Kimi karþýlýklý olduðunu söyler,
Kimi beklentisiz...
Ben ise içime bakarým.
Yaþadýklarýma...
Aþký kendim yaratýrým en baþtan...
Ben kendim için severim seni.
Uzun dað yollarýnda yürürken bile yalnýz býrakmadýn beni.
Aðlarken yalnýzlýðýma týkanýnca,
Hayatýn karþýsýnda bir böcek gibi küçücükken de,
Eserlerimle gururlanýp büyüdüðümde de terk etmedin.
Hep yanýbaþýmda durdu hayalin...
Aþk bir elmassa yüreðimde,
Onu parlatan bendim.
Ýçinden git bile desen,
Yüz yýl görmeden durabilsen,
Ölene dek aramasan tek bir kez,
Aþk sürecek kirlenmeden
Ve eksilmeden...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.