çekyatedebiyatı-153
Efendim,
Sebebi hikmeti pek bilinmemekle beraber,
Herkes bir takým tutar!
Ben tutmuyorum diyen,
Yalan söyler,
Mutlaka tutmuþtur,
Bir takýmý da
Kendisinin hala haberi yoktur!
Çok nadir de
Olsa,
Arada takým deðiþtirmeler olur,
Ve
Arkadaþlar,
Samimi bir þekilde,
Takýlýr, birbirlerine;
Senin takým iyi,
Benim takým iyi!
Sanayide ise
Ustalar,
Takýmlarý yerine,
Ustalýklarý ile övünürler...
Ama an gelir,
Herkes,
Milli Takým’ý tutar,
Ve destekler,
Kalbi,
Ay-yýldýzlý forma için atar!
Bir de
Ayný þehrin takýmlarý arasýnda,
Derbi maçlarý vardýr ki;
Maçtan önce,
Herkes formasýný giyer,
Eline bayraðýný alýr,
Baðýra-çaðýra stada gider,
Bu iþleri hiç sevmeyenlere göre ise
’Çile bülbülüm çile’ iþleridir,
Bunlar!
Taraftarlar,
Çok medeni olduklarý çin,
Yan yana oturmaz,
Karþý tribünden,
Güzelce,
Birbirlerinin,
Hal ve hatýrýný sorar,
Hakemlere;
Gözüne lens,
Antrenöre;
Taktik,
Yönetime;
Ýstifa diye
Muhtemelen Bakýrköy’den kaçmýþ,
Amigolar,
Ve
Kendini hala
Ramazan günlerinde zanneden,
Davul-zurnacýlar eþliðinde,
Þenola düðün þenola diye halay çeker,
Bir güzel,
Stres atarlar...
Stadý,
Son derece hijyen,
Ve de
Mis gibi kokan,
Kokoreç,
Köfte,
Sucuk kokularý çevrelerken,
Turþucularý da
Unutmamak lazým!
Maç bitince,
Kardeþçe,
Ve sosyete gibi
Seviyeli bir þekilde,
Kimsenin aðzý burnu kanamadan,
Kavgalar yapýlýr,
Biraz da
Kýlýç-kalkan ekibine olan özlem olsa gerek,
Satýrlar çekilir,
Alllah Allah nidalarý eþliðinde,
Þangýr-þungur sesleri,
Sizi bir an için,
Ta Þangay’a kadar alýr-götürür...
Maçtan hemen önce giyilen,
Formalar,
Bir dahaki,
Vukuatsýz maça kadar,
Yavaþ yavaþ çýkarýlýr,
Bayrak ve flamalar zula edilir...
Yani herþeye raðmen,
Taraftar,
Yirmidört saat,
Formasý ile dolaþmaz,
Forma ile yatýp,
Forma ile kalkmaz,
Yeri ve zamaný gelince,
Giyer,
Yeri ve zamaný gelince,
Çýkarýr,
Ellerini-kollarýný,
Sallaya sallaya,
Halka karýþýr...
Þöyle bakýnca,
Kim Fenerli,
Kim Cimbom,
Ya da
Karakartallý,
Bilemezsiniz!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.