Mehmed’in anasý evinde sultan
Sen, ey Türk kadýný; tacýný takýn.
Adýný yazdýrdýn tarihe destan
Çok çileler çektin, cennettir hakkýn.
Erini cephede yalnýz koymayan
Nene Hatun’larý unutma sakýn.
Tarihte zafere asla doymayan
Geçmiþe dönerek þöyle bir bakýn.
Öyle bir koþtur ki, bu çaðda adýn
Yazýlsýn þanýnla, söylesin diller.
Her sahada varsýn sen, bilge kadýn
Susarsan, konuþur yerine eller.
Otuz aðustosu unutan nesle
Hatýrlat, sen kimsin; kimin neslisin?
Evladýný helal süt ile besle
Ve anlat, sen kimsin; kimin neslisin?
Ayþe’sin, Fatma’sýn; Halide, Satý
Gecen ve gündüzün duayla geçer.
Kuþakta taþýrsýn hançer, pusatý
Sana sataþanlar ölümü seçer.
Aðlarken ardýndan þehit olanýn
Kalbine gömerek yakarsýn aðýt.
Acý karþýsýnda sessiz kalanýn
Yüreðinde vardýr þeytanla baðýt.
NÝLÜFER SARP________30 AÐUSTOS 2012