SEVGİLİYE BİAT
ey pir-i pak gerdanýnda aþkýn dolunayýný saklayan sevgili
kapatýp o güzel yüreðini aþký yasaklayan sevgili
o billur sesinde eriyen ruhuma yalnýz bir dem bak
göremezsen, etten kemikten mapushanemi yak
senin için süzülür bu siyah katreler yanaklarýmdan
çýkarma beni bir an olsun aþkýn tutanaklarýndan
sanadýr, ruhumda kopan fýrtýnalardan geriye kalan serinlik
ancak senin gözlerindedir, içine düþüp kaybolacaðým derinlik
içindeki cevahirin aynasýdýr, o narin ellerin
aþkýn sözlü kitabýdýr, bülbülü kýskandýran tatlý dillerin
naz ile süzülürsün durmadan ufkumda
alev alev yükselirsin sana olan tutkumda
varlýðýnda huzur bulan bir divâneyim
ey sevgili, görmez ki bu gözler senden baþka bir varlýðý seveyim
ben sende hakkýn ulu nasibine varmýþým
ey sevgili, seni ben zerrene kadar ruhuma sarmýþým
unutmamak kafi gelmez, ben seni her dem anarým
sönmedikçe ruhumdaki ateþ, ben hep sana yanarým
ALÝ RIFAT ARKU
30/09/2012
ÝSTANBUL
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.