Takva
Daldan dala uçar þu gönül kuþum,
Ne arar, ne ister danýþamadým.
Kavgada nakavtým, güreþte tuþum,
Nefsimle küs oldum, barýþamadým.
Ýdrakim gafletle her dem uyurdu,
Bir mürþide gittim Hakký duyurdu,
O, zikri azamý ferman buyurdu,
Aldýðým derslere çalýþamadým.
Güllerinden koku deremeyince,
O ilmin hakkýný veremeyince,
Ahlaký Resülü göremeyince,
Kali sevdim, hale alýþamadým.
Açýlýp kapandý binlerce perde,
Cennetler içinde düþmüþüm derde,
Tuba aðacýnýn dallarý yerde,
Gölgesiyle bile sarýþamadým.
Neden talip oldum ben zor güçlere,
Dýþlarým müdahil oldu içlere,
Güç bela olsa da vardým üçlere,
Kýrklarýn içine karýþamadým.
Bir adým attým ki kaçýlmaz oldu,
Yediler kapýsý açýlmaz oldu,
Hakkýn hazinesi saçýlmaz oldu,
Mülkün malikiyle tanýþamadým.
Kader suvarisi ardýmdan itti,
Yollarým durmadan yokuþa gitti,
Yaralýyým artýk mecalim bitti,
Nihayet takvada yarýþamadým.
28.08.2012...Mustafa Yaralý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.