Her gün batýmý hüzün kokar sen kokar sevdiceðim.
Saklar gözyaþlarýný akýtýr yüreciðine can kuþum.
Bir garip haldir yalnýzlýðýn sancýsý sensizliði
Bin defa ölüyoyorum gün solarken sen yoksan
Yaþanmamýþ günler , geceler bilirim
Üþürüm hüzün dolu yaðmurlu gecelerde
Sensizliðe aðýtlar yaksamda dönmeyeceksin
Gittin çok uzaklara beni bana býrakýp yalnýzlýðýma.
Haklýsýn diyemiyorum söz vermiþtik oysa
Ayrýlýk yoktu bizim büyük aþkýmýz da
Þimdi sensiz neyleyim buralarda
Kalakaldým ellerim koynumda gözlerim ufukta
Uzaklar mý beni böylesine üzen kahreden
Oysa yüreciðimin içindesin sen
Can kuþumsun kafesi hiç kilitlenmeyen
Özgürce uçmayý seven
Can kuþum biliyorsun artýk kendini sen
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.