Ah...Ah be Ýstanbul Seni yaþamak , sende yaþamak Ne güzelmiþ meðer Meðer ben sana aþýkmýþým Meðer ben seni ne çok sevmiþim Meðer ne zormuþ senden ayrýlmak
Þimdi uzak kaldýk Kýrk beþ yýl be dile kolay Seninle paylaþtýðým , birlikte yaþlandýðým kýrk beþ yýl Bir kere seni bulan vazgeçemiyor Vazgeç incede benim gibi kala kalýyor Sudan çýkmýþ balýk misali
Ah be gözünü sevdiðim þehir Sende yaþamak çok zor Büyüksün ya , her þey kocaman Binalar, insanlar, arabalar Adam gibi adamýn , itin kopuðun Derdin sýkýntýn bir baþka be Güzelliðin gibi
Gözünü sevdiðim þehir Vefalýsýn bir o kadarda vefasýz Tuttun mu birinin elinden Göklere yükseltirsin Sevmedin mi de vay haline garibin Bittiðinin resmidir alim Allah
Tüm dünya imrenir sana Gezilecek yaþanýlacak görülecek O kadar çok güzelliðin var ki Adeta büyü yapýyorsun Kendine aþýk ediyorsun Seni gören sevdalanýyor, hem ne sevda
Bak yine düþtün akþam akþam aklýma Efkar bastý Þimdi galata yý baþtan baþa geçip Balýk tutanlarý,su satan çocuklarý Avaz avaza martýlarý seyretmek vardý Eminönü’nde tekneden balýk ekmek alýp Haliç’i seyrederken Tadýný çýkara çýkara yemek vardý Þimdi kalabalýða karýþýp onlarla birlikte akmak vardý
Vardý da ne oldu ,yok artýk uzaktayýz be Hasretinden baþka ne var þimdi Ah... Ah be Ýstanbul Gözüm Ýstanbul Ayrýlacak ne vardý
Talip ACILIOÐLU 2012 ÝSTANBUL
Sosyal Medyada Paylaşın:
Talip ACILIOĞLU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.