HIRÇIN SEVDA SOKAKLARINDA
Altý çizgili sözcüklerdi söylediklerim
Sen baþka anlamlarýný gör diye.
Bilmiyorum ne derece iþe yaradý...
Soðuk kýþ günlerinde cam kenarýnda
Sýcacýk bir hýrkaya sarýlýp yaðmuru izlerdim
Seni ne kadar çok düþünürsem
O kadar beni düþüneceðini zannederdim.
Çokça da arardýn.
Ne zaman izin verdi seni unutmama
Ne de kader...
Ne de sen unutturdun kendini...
Sýcak yaz günleri bile bir baðdý aramýzda...
Þimdi düþünüyorum da;
Seni hatýrlatmayan bir mevsim yokmuþ bana.
Her mevsim daha bir umutlandýrýrdý içimdeki aþký
Tazelendirirdi.
Sürücüsü olmayan bir araba gibi yol alýrdým
Hýrçýn sevda sokaklarýnda.
Dün gene aklýma düþtün zehir gibi...
En ince damarlarýma yayýldýn.
Çocuk deðilim fakat artýk.
Panzehirim hazýr.
Ama seviyorum besbelli bu tuhaflýðý.
Herþeyden önce tanýdýk.
Usul usul yayýldý yine tüm vücuduma.
Sessizce kapýyý araladým.
Hoþgeldin baþýmýn belasý,dedim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.