Kaktüslerin arasýndan sýyýrýp çýkar yaðmurdan inen izbelere saklanan gözlerini.
Çisildesin lakin fýsýldamasýn sesizliðin manasýnda kaybolurken her bir öfken Yýrtýlan mevsimin yakasý hesaplaþsýn geçmiþiyle vur vuramadýðýn kadarýna alabildiðinin intikamýndan þaha kalksýn sancýlanan gökyüzün.
Bir mühimseme varsa ötelerden kopardýðýn yutkunma kus çiçeklerin en hasýný böðürtlenlere karýþsýn istiðfarlarýn hükmedemediðine emreden yalnýzlýðýn baþýna sar hüzünlerini
Zamansýz açan Nisan lara rest çek yüklen ardýna topallayan kötürüm geceleri gez dolaþtýr dürüp büktüðün cebindeki kirli efkarlarý
Var oluþun her bir noktasýna nüzul etsin yýkanmayý bilmeyen karartýlar baharlarýn bekleþtiði kapýlarý tokmakla yüreðinle hesaplaþ kirlenmiþliklerinde boðduðun umutlarla.
Duyumsanmayýþlýklara inat güverte çýkar mor þualardan itirazýna mýzrak olan gök yüzünden salkýmlarý düþür sevdanýn damarlarýna sürükle peþinden kimsesizliðin sitemlerini.
Sevinçlerini sakladýðýn küçük kutunda her biri ayrý kapý açarken cihana sen umutlan umudunu yitirdiðin imkansýzlýðýn penceresinden el salla selam et insanlýða
Ringe çýksýn koridorlarýnda suizanýn harp kokuþtuðu kanlý av mevsimi tekrar etsin çýðlýklarýn nefesinde kesilirken naralarý