Papatya falý gibidir aþk Seviyor,sevmiyor,seviyor ,sevmiyor... Çogu kez de sevmiyor çýkar en sonunda! Ama arada bir de tesadüfle Seviyor çýkar; bin ümitle...
Aþk, Sevgiye en muhtaç oldugun bir anda çýkarsa karþýna Asla karþý koyamazsýn Yenilirsin sende kaderine...
Ýþte o zaman söz geçiremezsin yüreðine Bir deli divane gibi düþersin peþine Asla ondan vazgeçemezsin Kör olur gözlerin; kimseyi göremezsin O seni görmese bile !
Acemi þâir 🙏 Sosyal Medyada Paylaşın:
goksal_01 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.