ELLİNCİ GÜN
Bugün tam elli gün olmuþ,
Hiç farkýnda deðilim, gözlerim bir anda dolmuþ.
Bilmem kimlerin ardýndan ne aðýtlar edilmiþ,
Bugün ben yastayým herzaman olduðu gibi, sen gittin diye.
Bilirim ölenle ölünmez, sen olsan aynýsýný söylerdin,
Ama olmuyor be gülüm, sen gittin ya ben her gün ölüyorum.
Allah’tan, seni unutabilmek için herbiþeyi diliyorum,
Ah çekiyorum ta derinlerden ve elim hep boþ dönüyorum.
Bitmek tükenmek bilmeyen yanlýzlýðýmda, senle baþbayým
Ölüm ve yaþam arasýnda en uçlardayým,
Sonunu bilmediðim tenha mý tenha yollardayým,
Sen uçtun gittin cennete, bense henüz buralardayým.
(Bu þiiri genç yaþta vefat eden biricik aþkýma ithaf ediyorum)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.