KONUŞMAK İSTEMİYORUM
anýlarýný, yüreðinin tozlarýný alýpta giden sevgili
ne kaldý geriye dönüp bakmazsýn
içimde dað gibi büyür sana susuþlar
kaç yeminin zincirini kýrdým farkýnda mýsýn
nihayetsiz bir uçurumu salýp ömrüme
nasýl dersin konuþmak istemiyorum
aþkýn þehrini kurup gönlüme
ben artýk burada yaþamak istemiyorum
yarýným nefesinle büyüyen bir umuttur
olmayacaksan bir daha durma, aþký unuttur
senin olmadýðýn dünya bana tabuttur
sen misin o gözlerine yandýðým, kestiremiyorum
durma hadi bilmediðim bir þey söyle
bir günebakan hikayesiydi bu de
bundan geriye ne kalýr elde
dilimi sustursam, gözlerimi susturamýyorum
nerden de demiþtim nasýlsýn diye
gençliðim mi düþten bir sehpada asýlsýn diye
senden hepten mi umudum kesilsin diye
içimdeki seni küstüremýyorum
söyle yokluðunun dört duvarýna nasýl ev derim
sende ki küçük hoþlantýya nasýl dev derim
gönlüne gitmek düþene nasýl kalda sev derim
gidiþine olan kinimi kusturamýyorum
ne dedimse o yare yine olmadý
gönül kadehim boþ yine dolmadý
leyla taptaze içimde yine solmadý
ne yapsam gönlümdeki mecnunu bastýramýyorum
ALÝ RIFAT ARKU
27/08/2012
ÝSTANBUL
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.