Bayramýn 2. Günü yalnýz yaþayan bir arkadaþýmla konuþurken sohbet arasýnda dul olan dostlarý saydý affýna sýðýnarak duygularý kaleme aldým. Kusur varsa af ola diyorum.
Akýllý düþünürken deli vardý kocaya Hâlâ yalnýz yaþarým, ortalýk kaynarken dul Bu iþin hikmetini, sordum derin hocaya Hâlâ yalnýz yaþarým, ortalýk kaynarken dul
Bir fayda getirmedi sevgi için onca tur Ölümüne direndi duyguya çekilen sur Yargýladým kendimi bulamadým hiç kusur Hâlâ yalnýz yaþarým, ortalýk kaynarken dul
Her gören dudak büktü kapýyý çekip gitti Umudun beli kýrýk sabýrsa çoktan bitti Adamdan sayýlmamak Vallahi cana yetti Hâlâ yalnýz yaþarým, ortalýk kaynarken dul
Bir kez þans vermediler doðrularý izaha Kimisi nala vurdu yüzde doksaný mýha ‘’Zorla güzellik olmaz’’ ötesi var mý daha Hâlâ yalnýz yaþarým, ortalýk kaynarken dul
Sevgiye aç yüreðim bir damla aþk bulmadý El âleme yaðmurken tasýma hiç dolmadý Yapýþtým eteðine çok uðraþtým olmadý Hâlâ yalnýz yaþarým, ortalýk kaynarken dul
Ben sevdim onlar kaçtý aksilikler bitmedi Kerhen gittim cinciye üfledi kâr etmedi Dedi kýsmetin baðlý buna gücüm yetmedi Hâlâ yalnýz yaþarým, ortalýk kaynarken dul
IÞIK çoðu beðenmez küçük görür þatoyu Kilolarca altýný en son model otoyu Kim bakar züðürtlere hemen yedim vetoyu Hâlâ yalnýz yaþarým, ortalýk kaynarken dul
Azimet IÞIK 21.08.2012 Saat,15.58 Çekmeköy ÝSTANBUL Sosyal Medyada Paylaşın:
zaralıeren Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.