YOKLUĞUN...

Yokluðun baykuþ misali tünedi tepeme,
Kasvet katýyor sensiz geçen günlerime,
Mazim gazel olmuþ dökülüyor ellerime,
Gel sevdiðim gel artýk ýþýk kat gözlerime...

Sensiz cenderelere sýkýþmýþ gibi gönlüm,
Öyle bir aðýr geliyor ki yalnýzlýk yüküm,
Doya doya seni sevmekti benim tek lüksüm,
Yokluðunda sensiz geçen her anýma küsüm...

Nerde nasýl olduðundan bir haberken böyle,
Söyle caným ben nasýl yaþayayým sen söyle,
Bir hiç oldum kaderime duyduðum öfkeyle,
Geçermi ömür böyle allahaþkýna söyle...

Kýlý kýrk yaran hallerin yordu beni caným,
Zevk kalmadý bu aþkta nasýl acýyor caným,
Sen oldu bir bir çekildi damarýmdan kaným,
Yüzüne bakmaya bile kalmadý bak halim...

Sýzlamaz bana bilirim o taþtan yüreðin,
Olamadým yazýk o kalbindeki sevdiðin,
Bana haram vuslat varsýn senin olsun dileðin,
Ben seni kendi halimde öylece severim...

Sevmek buysa eðer ben yokum diyemedim,
Çileli baþýmý alýp çekipte gidemedim,
Divane gönlüme sözümü geçiremedim,
Göz yaþýmý ardýndan silmekle bitiremedim...


ÇÝMDÝK 2508.2012



Sosyal Medyada Paylaşın: