“Yalnızlık” en iyi dostmuş yüreğime...

Anladým “yalnýzlýk” en iyi dostmuþ yüreðime
Gündüzün aydýnlýk saatlerinde de
Gecenin koyu karanlýðýnda da
Hiç býrakmýyor beni her daim benimle
Uyurken, ayýkken, evde ya da dýþarýda
Hep yaný baþýmda hiç veda etmedi bana
Sessizce dinliyor beni, sessizce sokuluyor yanýma
Acýlarýmý sevinçlerimi paylaþýyor hep susarak
Hiç terk etmiyor, yaþýyor benle of demeksizin
Yerleþti yüreðime ördü aðýný bedenime sýkýca
Ýtiraz da etmiyor hiç, geliyor benle her yere
Sevenlerim varmýþ benim öyle diyor eþ dost
Hani nerde, nerde sevenlerim?
Ben yalnýzlýktan baþkasýný göremiyorum yanýmda
Ama alýþtým sevdim ben yalnýzlýðý
Koymuyor bana yalnýzlýk hiç koymuyor
Anladým yalnýzlýk en yakýn dostmuþ bana
Doðarken de yalnýzdým, þimdi de yalnýzým
Yaþlanýrken de, ölürken de yalnýz olacaðým biliyorum
Her nefes alýþýmda büyüyüp katlanacak yalnýzlýðým
Kim ne derse desin yalnýzým iþte
Yalnýz doðdum, yalnýz öleceðim bu þehirde
Kara topraðýn baðrýnda yalnýz yatacaðým
Sevgiymiþ, aþkmýþ, sevdaymýþ…
Anaymýþ, babaymýþ, kardeþmiþ, sevgiliymiþ, dostmuþ
Kim gelecek benimle o kara topraða?
Sadece “YALNIZLIK”…
Can tatlý, hayatsa güzelmiþ,
Kimseler gelemez biliyorum
Yalnýz doðdum, yalnýz öleceðim
O kara topraðýn baðrýnda da yalnýz uyuyacaðým
Ey yalnýzlýk sen de býrakma beni yalnýz emi?



Sosyal Medyada Paylaşın: