Oysa biz toprakla su gibiydik Muhtaçtýk herdaim birbirimize Çicekler açardýk kimsenin koklamadýðý Sevdamýzýn kokusu karýþýrdý Kimselerin uðramadýðý ormanýn kokusuna.
Bir sel suyu olurduk bozbulanýk Akardýk birbirimizin damarlarýndan Ne varsa önümüzde silip süpürüp Buluþurduk sesiz vadinin koyaklarýnda Sakin iki aðacýn uzun gölgesi olurduk Karýþýrdýk gündüz vakitlerinde birbirimize.
Oysa biz toprakla su gibiydik Muhtaçtýk herdaim birbirimize Mavileri severdik Güneþi kovalardýk, dolduðu kadar gözlerimize. Barýþý severdik, özgürlüðü içerdik Soluduðumuz hava gibi ciðerlerimize. Soner BAYKAL
Sosyal Medyada Paylaşın:
soner43 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.