NE BİLİYORUZ!
NE BÝLÝYORUZ!
Önce, çok þey bildiðini zanneder,
Sonra hiçbirþey bilmediðini farkeder, Ýnsan
Yeryüzünün hakimi zanneder, elinde güç olan,
Gençlik, dirilik, zanneder solmayacak
Oysa taþ bile kuma dönüþür,sürüklenir ya denize,ya çöle
Beden eskir, karýþýr topraða,þifreleri saklar toprak…,
Ruh evrenin zerresi döner aslýna
Sahibi korur kendini,bilir herþeyi,
Ne kadar, ne yapman gerekir,yaptýran YARATAN
Evrenin, emirlerini koyan,sýnýrlarýnýda koyar,
Bencillik vermiþ insana,sarýlýr, benim dediklerine,
Sever,korur,besler,çalýþýr ölesiye
Bilmeli ki, herkesi birbirine baktýran,
Görevli kýlan,YARATAN
Gereken donanýmla doðar insan,
Duygularý ile farklýdýr evrende,duygularýnýn esiridir insan
Ýnsandan, aklý ve duygularý ile bilinmek ister, YARATAN
Herþey yerli yerinde,herþey olmasý gerektiði gibi,
Baktýðý pencereden görür,manzarayý,
Gözler bu dünyaya göre,bütünü göremez insan!,
Mevlanalar,Yunuslar,Alimler,aþýklar,bütünü görmeye gittiler!
EMÝNNUR ACAR
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.