Göz yaþlarýyla yýkanan yastýklarým vardý ,,, Sonra umutsuzluða kapýlan bir yüreðim, Sabaha açýlmayacak kadar yorgun gözlerim, Hayatýn yükünde ezilen bedenim....
Hayattan payýma düþen di bunlar , umutsuzluk, mutsuzluk, hüzün Çokmu zordu içten bir gülümseme Yada çok mu aðýr dý boþ ver be demek, Hayat kabulenmekmiydi ......?
Sosyal Medyada Paylaşın:
Arnazdam Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.