Beni kim vurdu
Þeytanla kolkola aklým karþýmda,
Kendini zemmedip yeriþten geçti.
Kýyamet koparttý beden çarþýmda,
Ruhumla, alýþtan veriþten geçti.
Dillerim lal oldu sözler yutuldu,
Ay girdi araya güneþ tutuldu,
Gözlerim gündüzü karanlýk buldu,
Gökler ýþýðýný seriþten geçti.
Mekânla beraber içim karardý,
Kaným dondu sanki, benzim sarardý,
Evvel çaresizlik çare arardý,
Þimdi deva denen her iþten geçti.
Gönül semasýnda feryadým inler,
Bu dem can kulaðým ahýmý dinler,
Ýçimdeki düþman binlerce binler,
Oklarý yaylardan kiriþten geçti.
Umutla çaldýðým bütün kapýlar,
Çarpýlýr yüzüme tokat þakýlar,
Yýkýldý duvarlar çöktü çatýlar,
Hanemize huzur giriþten geçti.
Geçit vermez oldu dumanlý daðlar,
Yaðmurlar üstüme hüzünle çaðlar,
Yine hazan vurdu bozuldu baðlar,
Muhabbet gülleri deriþten geçti.
Rahat býrakmýyor, içimin kurdu,
Dünya mý dönmüyor, zaman mý durdu,
Neden yaralýyým, beni kim vurdu?
Ýdrakim bu sýrra eriþten geçti.
24.08.2012...Mustafa Yaralý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.