Yağmurlar Islattı Toprağı

Üstü çizilmiþ kelimelerden pansuman yaptým zamana
Sardým vaktin yaralarýný
Kaderin aynasýna derin çizikler attým
Dindirdim gün batýmý aðrýlarýný
Yalýn ayak koþtum þehrin tozlu sokaklarýnda
Kýramadým aþkýn dallarýný

Gün sýcaðý çöktü üzerime çökertti dizlerimi yeryüzüne
Silemedim gözyaþlarýmý

Senden sonra
Ötesi olmadý hiç yaþamýn
Gündelik kurdum aþk sofralarýný
Katýksýz sunumlar sardým
Aðýrladým gönül diyarýma uðrayan konaklarý

Güneþ güne küstü ýþýklarý söndü dünyanýn
Karartýlara büklüm büklüm yol oldum
Tan indi aðaran saçlarýma
Yere düþen gölgelerime karartý bulamadým

Aldýðým her nefesin döþünü deþtim
Ömürden ne kýþlar geldi geçti
Baharý asla yaþamadým
Hazana kertik atmýþ ayaklarým
Yaðmurlar ýslattý topraðý ölüm koktu aðýtlar
Gün yüzüne çýkamadým

Yüreðimde sustu tüm þarkýlar
Güftelerinde sazlarýna seni besteledim
Kelimeler yazdým cümleler kuramadým
Yýldýzlardan i mgeler topladým
Mýsralar döküldü boðazýmdan
Beyaz kâðýtlara bir seni yazamadým

Sosyal Medyada Paylaşın: