DAĞINIK BİR KENTTEYİM
Daðýnýk bir kentteyim
Yýkýk dökük evler arasýnda
Yürüyorum dar sokaklarda
Ýçler acýsý gördüðüm manzara
Þimdi bir parktayým
Çocuklarýný kaybetmiþ anne hüznü
Sinmiþ her köþesine
Eski cývýltýlar çökmüþ sinesine
En yüksek tepesindeyim
Bütün þehri görmekteyim
Heryerde sonbahar hüznü
Heryerde ölümün acý yüzü
Umutlarýný, hayallerini,
Sevinçlerini yitirmiþ bir yerdeyim
Haksýzlýða, zulme, acýya,
Acýmasýzlýða, açlýða, susuzluða
Maruz kalmýþ bir þehirdeyim.
Kah Halepte, kah baðdatta
Kah Gazzede, kah Irakta
Kah Filistinde kah Suriyede
Kah Somalide, kah Arakan bölgesindeyim.
Ve en son Gaziantepteyim.
Bedenim Samsunda ama
Yüreðimle ateþin düþtüðü yerdeyim
Ama sadece üzülmekte, kahretmekte
Lanet etmekte bundan ötesinde
Caresizce, ümitsizce seyretmekteyim.
Bütün bunlarýn ötesinde caresizliðime lanet etmekteyim
Yada korkaklýðýma, ya da vurdumduymazlýðýma...
DURAN ATÝK
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.