bu þehrin her bir insný,beni çok iyi tanýrlar,
dolaþtýðým bu caddeler,azmý kahrýmý çektiler.
ýslak kaldýrým taþlarý birer sýrdaþým oldular,
parktaki salkým söðütler kucaklarýný açtýlar.
bu sokaðýn bir evinde, bir ay paresini gördüm,
onun için bu þehirde, günlerdir eylendim durdum.
bakýþlarý yüreðimde çok derin izler býraktý,
bir endam hayellerimi,gözlerine mahkum etti.
yarýn revan oluyorum,ey caddeler ey sokakalar,
ay parem size emanet, ey cana yakýn insanlar.
size çok þeyler borçluyum beni misafir ettiniz,
bazen kahkayla güldüm,bazende çok aðlattýnýz.
kader fermanýmý yazmýþ,sevdasýna öleceðim,
ondan umudu kesmedim,birgün yine döneceðim.
bu þehrin sokaklarýnda,nice umutlar tükendi,
yýllar ömre racon keser,arzular hep ertelendi.
22.08.2012
cevdet altay
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.